Zelfs in deze tijd van het jaar staat er nog een mooi aanbod aan groenten op het Polderveld.
Paksoi, venkel, wortelen, verschillende soorten spruiten, schorseneren, peterseliewortel, pastinaak, diverse kolen,.. en ik kan nog een tijdje doorgaan.
Paddestoelen worden er jammergenoeg niet geteeld.
Voor het wokrecept die ik in gedachten had, moest ik dus opnieuw de deur uit.
Tot ik dacht aan het zakje gedroogde porcini die veel te weinig wordt gebruikt.
Zou dit geen super alternatief zijn?
De rozenharissa die Ottolenghi vaak in zijn recepten gebruikt, maakt me nieuwsgierig.
Ik weet wel dat de ene harissa de andere niet is.
Harissa is een gekruide Noord-Afrikaanse chilipasta en kan heel pittig, zelfs scherp smaken. Je moet steeds werken met kleine hoeveelheden en vaak proeven om de juiste balans te verkrijgen.
Als je bij de harissa rozenblaadjes toevoegt, bekom je rozenharissa. Maar ook hier zijn er veel verschillende merken.
Dus toen we twee weken geleden in Londen bij Ottolenghi gingen dineren (wat we wel vaker doen), heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om 2 potjes rozenharissa daar ter plaatse te kopen.
Uit zijn boek ’Simpel’ maken we vaak de geroosterde wortelen met harissa en granaatappelpitten. Benieuwd hoe de rozenharissa zal smaken.
Het was een succes en we hadden al meteen spijt dat we niet meer bokaaltjes hadden meegebracht.
Veel zoeter en subtieler van smaak. Maar met de juiste dosering kom je met een gewone harissa ook al heel dicht in de buurt.
Hij serveert ze met kip, lamsvlees of in combinatie met een aantal verschillende groenten en peulvruchten naar keuze.
Wij eten ze meestal als een origineel en tevens gezonder aperitiefhapje.
Hierbij kan je een dip van magere platte kaas op smaak gebracht met peper en ras el hanout serveren.
Borrelnootjes haal ik nooit in huis, want eenmaal de zak geopend kan ik er moeilijk van blijven.
Hoeveel keer ik naar de foto van de bombaynoten uit het boek ’Puur India’ heb zitten lonken, om dan vliegensvlug de volgende bladzijde om te slaan.
En nu ben ik toch gezwicht! Met de instelling: noten zijn wel dikmakers, maar hebben ook goede eigenschappen en de hoeveelheid zout kan ik ook verminderen.
Wat je jezelf toch allemaal kan wijsmaken om je minder schuldig te voelen.
Tijdens het roosteren van de noten zat ik al te watertanden. De geur alleen al!
En dan nog wachten tot ze zijn afgekoeld, een regelrechte marteling.
De sint is weer huiswaarts gekeerd!
Je kast zit nog vol met speculaaskoeken, dan heb ik het ideale dessert om deze koekjes te verwerken.
Speculaasijs met gebakken appeltjes!
Het is een zeer romig ijs met een subtiele toets van speculaas.
Wil je meer speculaas proeven, voeg dan wat meer speculaaskruiden toe.
Geen ijsmachine, koop dan kwaliteitsvol speculaasijs.
Nog wat appeltjes bakken, karamelroom maken, koekjes verkruimelen en je hebt een heel lekker winters dessert.
De granola met gekarameliseerde appeltjes en magere platte kaas kan als ontbijt of als tussendoortje gegeten worden.
De appeltjes kan je de avond voordien klaarmaken en in de koelkast bewaren of bij gebrek aan tijd vervangen door gekochte appelcompote.
Voor een nog snellere versie vervang je de huisgemaakte granola door een van de lekkere Xavies’ granola’s.
Mexicaans geïnspireerd gerecht gemaakt met uitsluitend lokaal geteelde groenten van het Polderveld. Zelfs de zwarte gedroogde bonen zijn daar geoogst en door ons verwerkt.
Deze fantastisch verfijnde crab cakes met king crab en zoete aardappel kan je als voorgerecht of als een licht hoofdgerecht serveren. Ideaal voor de aankomende feestdagen.
Ook trendy tussen een zwarte miniburger als aperitiefhapje.
Provençaalse kip om vingers en duimen af te likken.
Maak dit gerust de dag voordien, de smaken komen dan nog beter tot hun recht.
Lekker met vers gebakken frietjes, kroketjes of ovengeroosterde aardappelen.
Je kan er ook nog wat veldsla bij serveren.
